HPV virus ili humani papiloma virus je virus koji se vezuje isključivo za kožu i sluzokožu izazivajući pojavu bradavica. Bradavice mogu biti na svim delovima tela.
Postoji preko 100 tipova HPV virusa . Svaki od tih tipova ima predilekciju za neko drugo mesto na telu: lice, šake, stopala, genitalije.
Infekcija HPV virusom može biti:
1. manifestna, sa vidljivom kliničkom slikom,
2. subklinička, vidljiva samo nakon sprovođenja testa, premazivanja inficirane površine sirćetnim rastvorom,
3. latenta (primirena do pada imuniteta). Ovo bi moglo da objasni uporno pojavljivanje bradavica nakon njihovog uklanjanja.
Prema nekim istraživanjima do 16-te godine svaka četvrta osoba se susretne sa HPV virusom. Kod seksualno aktivne populacije ovaj procenat se penje na 50% odnosno svaku 11-tu osobu.
Razlog ovako velike infektivnosti leži u činjenici da HPV virus najvećim delom zaobilazi imunološki odgovor kože kada sa njom dođe u dodir. On se vezuje za najpovršniji sloj kože gde je imuni odgovor mali, kako vlakna prodiru dublje jače se pokreće lokalni imunitet.
Tipovi HPV virusa broj 1, 2, 4, 27, 57, 63 su najčešći izazivači promena na šakama i stopalima. Da bi ušli u kožu potrebno je da postoji manje oštećenje na koži. Neke profesije poput mesara ili ribara imaju veću predispoziciju za bradavice na šakama, sa čak 50% slučajeva kod zaposlenih u ovim oblastima.
Moguće je da se virus spontano povuče kod dece. Nakon 2 godine spontano izlečenje može biti i do 80%. U tom periodu moguće je rasejavanje virusa sa postojeće bradavice.
HPV 3, 10, 28 i 41 najčešće uzrokuju zaravnjene bradavice. Karakteristične su za mlade osobe na fotoeksponiranim delovima tela.
HPV virus i kondilomi
Kondilomi su najčešća seksualno prenosiva bolest.
Više od 30 HPV tipova virusa je vezano za genitalne bradavice. Podeljeni su u 12 tipova koji izazivaju benigne genitalne bradavice i najmanje 15 tipova koji su povezani sa nastankom karcinoma. Najčešći benigni tipovi HPV virusa genitalnih bradavica su HPV 6 i HPV 11, a HPV 16 i HPV 18 su najčešći izazivači karcinoma. Genitalne bradavice prenose se direktnim kontaktom ali taj kontakt ne mora podrazumevati penetraciju.
Moguće je da osoba samo dodirom genitalnih bradavica iste raseje na sebe. Tako se one mogu pojaviti i kod osoba čiji je himen neoštećen, čak u 1% ispitivanih.
Prenosilac ne mora znati da ima HPV virus obzirom da je on kod nekih osoba asimptomatski.
Bradavice se mogu pojaviti i 5 godina nakon dobijanja infekcije virusom pa je nekada teško ustanoviti kako smo ga dobili.
U čak 95% karcinoma grlića materice pronađene je HPV virus.
PAPA test koji se ženama savetuje 1x godišnje sasvim je dovoljna preventiva da se otkrije početak razvoja karcinoma. Karcinomi uzrokovani HPV virusom mogu se naći na materici, vulvi, penisu, analnoj regiji, krajnicima, bazi jezika.
Vreme zadržavanja HPV genitalnog virusa presudno je u razvijanju karcinoma. Period duži od 3 godine značajno povećava mogućnost komplikacija.
Ne postoji jedinstven lek za HPV virus. Uporno uklanjanje mehaničkim putem ili putem podizanja imunološkog odgovora jedini je način borbe sa HPV virusom. Mehaničkim putem podrazumeva se korišćenje elektrofuguracije radiotalasima, CO2 laser, tečni azot, korišćenje različitih kiselina, hirurška metoda. Aktiviranje imunološkog odgovora postiže se imiquimod kremom, podofili toksinom, ekstraktom zelenog čaja, 5 fluorouracilom, Bleomicinom.
Zna se da na upornost virusne infekcije utiče genotip virusa kao i genetska predispozicija, ali se ne zna zašto su neke osobe sklone upornoj infekciji.
Reference:
– IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Human. International Agency for Research on Cancer; Lyon, France: 2012. v. 100B.